De Caraïbische Zee

Met "De Caraïbische Zee" schreef René Verheezen zijn sterkste stuk. Het stuk is gesitueerd in een ziekenhuiskamer en vertelt het alledaagse verhaal van twee patiënten: een oudere volkse vrouw en een jonge, ietwat verbitterde onderwijzeres. In contrast met deze twee evolueert de gezonde (?) wereld van dokters, verpleegsters en bezoekers. Verheezen spaart zijn kritiek niet. Het is een realistisch stuk waar de menselijke verhoudingen, obsessies en dromen in de geïsoleerde wereld van een volkskliniek centraal staan. In dergelijke ongewone situaties vallen de remmen weg en leert men de mens kennen zoals hij is!
"De Caraïbische Zee" is dan ook meer dan een volksstuk. De ziekenhuiskamer geeft een verkleind beeld weer van onze grote wereld, maar dan nog verhevigd door de bijzondere situatie. Daarenboven graaft Verheezen ook dieper dan de vele neo-realistische auteurs van deze tijd: het fait-divers wordt met algemene menselijke symboliek verrijkt. "De Caraïbische Zee" is een populair werk dat ondanks de ernstige en ontroerende situaties doorlopend plezierig is. Iedereen is al eens van ver of nabij geconfronteerd met problemen van ziekte en ziekenhuis. In de spiegel die Verheezen ons voorhoudt zullen we dan ook heel wat herkennen.