Pier

‘Hebt ge de nieuwen al gezien?
Zijn persiennes zijn al heel de week naar beneden.
Maar hij is thuis ze...
Ik heb hem zien lopen op de gang.
Ik heb het gezien door mijn gaatje.
Tis Pier.
De concièrge heeft het mij gezegd in de lift.
Pier...
Speciale naam, hé.
Is dat Zweeds of komt dat van Pière?‘

Pier is ne rare gast.
Een stil water met ne diepe grond.
Dat moeten ze allemaal gedacht hebben toen ze hem den eerste keer zagen...

Iedereen heeft een litteken.
Het herinnert u eraan dat ge geleefd hebt,
Die glazen kast op uwe kop...
Of diene keer dat ge met uwe vélo zijt gevallen
Met uw kin op de boord van ‘t plankier, en maar bloeden ...

Pier is ne rare gast.
Ne sympathieke loser.
Weg van huis.
Weg van werk.
Weg van de wereld.
Zo ene waarvan dat ge denkt, dat is niets voor mij...
En toch was ’t chemie.
Ne vuurbal.